morphology, geochemistry, mineralogy, and micromorphology of soils of hormozgan province in relation to parent materials

ویژگی های زمین شیمیایی، کانی شناسی، و میکرومورفولوژیکی خاک ها و سنگ مادر مربوطه در منطقه بین بخش های جنوبی زاگرس و خلیج فارس تا دریای عمان(استان هرمزگان، ایران) مورد بررسی قرار گرفت. هدف های این مطالعه شناسایی تغییرات در خصوصیات فیزیکی، شیمیایی، و ترکیب کانی شناسی خاک، مطالعه میکرومورفولوژی و تکامل خاک، و بررسی توزیع عنصر خاک بر اساس هوازدگی، پروسه های خاک و زمین شناسی جهت توصیف اثرات مواد مادری و تکامل خاک روی ویژگی های خاک بودند. پراش پرتو ایکس (xrd)، مقاطع نازک، میکروسکوپ الکترونی عبوری به همراه آنالیز عنصری، xrf و icp-ms برای به دست آوردن اطلاعات مورد نظر مورد استفاده قرار گرفتند. منطقه مورد مطالعه دارای آب و هوای خشک بوده و سنگ های رسوبی و آذرین بازی غالب هستند. خاکها تحت عنوان regosols، leptisols، arenosols، cambisols، solonchaks، gleysols، gypsisols، calcisols luvisolsطبقه بندی شدند. کانی های اولیه متشکل از کوارتز، فلدسپار، میکا، آپاتیت، آمفیبولها و کانی های ثانویه شامل کانی های تبخیری (نمک ، گچ، کلسیت و دولومیت) و فیلوسیلیکات ها (ایلایت، سپیولایت، و فیلوسیلیکات های 14 آنگسترومی) در خاک های مورد مطالعه شناسایی شدند. سیلت و شن عمدتا از فلدسپات های قلیایی و کوارتز تشکیل شده اند، در حالی که در نمونه های خاک کلسیت و دولومیت غالب بودند. فراوانی کانی های رسی به صورت کلرایت?پالیگورسکایت>ایلایت>کانیهای اختلاط پذیر> اسمکتایت>> کائولینایت بودند. غلظت عناصر در خاک و مواد مادری عمدتا در محدوده پیشنهادی متوسط خاک های جهان توسط مراجع مختلف بود. علاوه بر این، تفاوت های اندک غلظت عناصر بین افق های مختلف نشان داد که اکثر خاک های دارای تکامل کم و نشان دهنده تشابه زیاد بین خاک ها و مواد مادری است. مقادیر بالای عناصر قلیایی و قلیایی خاکی ، مقادیر پایین دو شاخص شیمیایی تغییر و تبدیل ( 40/67-61/4)، شاخص شیمیایی هوازدگی (73/71-82/4) و همچنین مقادیر بالای شاخص محصول هوادیدگی (pwi) و شاخص هوادیدگی پارکر (wip)، بیانگر یک منطقه با هوادیدگی نسبتاً متوسط می باشد.